എഴുതിയാലും എഴുതിയാലും തീരാത്ത കഥ പോലെയാണ് നമ്മള് മലയാളികള്ക്ക് എം ടി വാസുദേവന് നായര് ; കെ സി വേണുഗോപാല്
അക്ഷരങ്ങള് കൂട്ടിവായിക്കാന് തുടങ്ങിയ കാലം മുതല്ക്കേ ആ ആദരവും ആരാധനയും തുടങ്ങിയിരുന്നു.
എംടി വാസുദേവന് നായരുടെ വിയോഗത്തില് അനുശോചനം രേഖപ്പെടുത്തി എഐസിസി ജനറല് സെക്രട്ടറി കെ സി വേണുഗോപാല് എംപി. വേര്പാട് ശരീരത്തിന്റേത് മാത്രമാണെന്നും അദ്ദേഹം ബാക്കിവെച്ചുപോയ മലയാളം ഇവിടെ ശേഷിക്കുന്നുണ്ടെന്നും കെ സി വേണുഗോപാല് ഫെസ്ബുക്കില് കുറിച്ചു.
കെ സി വേണുഗോപാലിന്റെ ഫെസ്ബുക്ക് പോസ്റ്റിന്റെ പൂര്ണരൂപം
എനിക്കെല്ലാക്കാലവും വിസ്മയമായിരുന്നു എംടി വാസുദേവന് നായര്. വ്യക്തിപരമായി, അതിനേക്കാളേറെ, ഹൃദയത്തോട് ചേര്ന്നുനില്ക്കുന്ന തരത്തിലായിരുന്നു എനിക്ക് എം.ടിയുമായുണ്ടായിരുന്ന ബന്ധം. നേരിട്ട് കാണാനും ഇടപഴകാനും എണ്ണമറ്റ സന്ദര്ഭങ്ങളുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അപ്പോഴെല്ലാം ഭയം കലര്ന്ന ഒരാദരവും ആരാധനയും കാത്തുസൂക്ഷിച്ചിരുന്നു. അക്ഷരങ്ങള് കൂട്ടിവായിക്കാന് തുടങ്ങിയ കാലം മുതല്ക്കേ ആ ആദരവും ആരാധനയും തുടങ്ങിയിരുന്നു. വല്ലപ്പോഴുമാണ് അദ്ദേഹത്തെ കാണാറുള്ളത്. കാണുമ്പോള് അത്ര പെട്ടെന്നൊന്നും വിടാറുമില്ല. സാഹിത്യവും രാഷ്ട്രീയവും സമൂഹവും ചര്ച്ചയാകുന്ന ഞങ്ങളുടെ കൂടിക്കാഴ്ചകള് എക്കാലത്തും സൂക്ഷിച്ച് വെയ്ക്കാന് കഴിയുന്ന കാലത്തിന്റെ ഓര്മ്മപ്പൂക്കളങ്ങള് തന്നെയാണ്. അദ്ദേഹം നവതിയുടെ നിറവിലെത്തിയപ്പോള്, നേരിട്ട് വീട്ടില്ച്ചെന്ന് കാണുകയും ഏറെ സമയം ചിലവഴിക്കുകയും ചെയ്തതാണ് ഒടുവിലെ ഓര്മ. രാഹുല് ഗാന്ധി കോട്ടയ്ക്കലില് ചികിത്സയില്ക്കഴിഞ്ഞിരുന്നപ്പോള്, അന്ന് എം ടിയും അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു.
അന്നും അദ്ദേഹവുമായി സംസാരിക്കാനും അടുത്ത് ഇടപഴുകാനും കഴിഞ്ഞു.
ഏറ്റവുമൊടുവില് കോഴിക്കോട്ട് ചികിത്സയിലായ സമയത്ത്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകള് അശ്വതിയുമായി ഫോണില് ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നു. ആരോഗ്യനിലയില് നേരിയ പുരോഗതിയുണ്ടായപ്പോള്പ്പോലുമുണ്ടായ സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാന് കഴിയാത്തതായിരുന്നു. തിരിച്ചുവരുമെന്ന് അത്രമേല് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. എന്നാല് നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്, നമുക്ക്, മലയാളത്തെത്തെന്നെ. പക്ഷേ, വേര്പാട് ശരീരത്തിന്റേത് മാത്രമാണല്ലോ. അദ്ദേഹം ബാക്കിവെച്ചുപോയ മലയാളം ഇവിടെ ശേഷിക്കുന്നുണ്ട്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗുരുസ്ഥാനീയനായ അക്കിത്തത്തിന്റെ ഭാഷ കടമെടുത്താല് 'നിത്യനിര്മല പൗര്ണ്ണമി'യായി എം.ടി ഇവിടെത്തന്നെ ശേഷിക്കുന്നുണ്ട്.
'കഥകള് ആത്മാവില് നിന്നൊഴുകുമ്പോള് കവിതയാണ്' എന്നായിരുന്നല്ലോ എം.ടിയുടെ പക്ഷം. അങ്ങനെ എത്രയോ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ പ്രണയവും നൊമ്പരവുമെല്ലാം അതേ എം.ടി തന്നെ നമ്മളിലേക്ക് പകര്ത്തി നല്കിയിട്ടുണ്ട്. മലയാളികള് സ്നേഹസദൃശം സദാ സ്മരിക്കുന്ന, അതിന്റെ ആധിക്യത്തിന് അനുസരിച്ച് ആദരിയ്ക്കുന്ന എഴുത്തുകാരനായിരുന്നല്ലോ അദ്ദേഹം. അത്രമേല് ആര്ദ്രമായ പ്രണയവും അടങ്ങാത്ത ആനന്ദവും ദുഃഖവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഥാപാത്രങ്ങളെ ജൈവികമാക്കിയപ്പോള്, അതേ പ്രതിഭയുടെ വേര്പാട് നൊമ്പരമെന്ന വികാരമാവുകയാണ്.
എഴുതിയാലും എഴുതിയാലും തീരാത്ത കഥ പോലെയാണ് നമ്മള് മലയാളികള്ക്ക് എം.ടി വാസുദേവന് നായര്. ആ തൂലികയില് നിന്നിറങ്ങി മലയാളിമനസ്സുകളിലേക്ക് കയറിവന്ന എണ്ണമറ്റ കഥാപാത്രങ്ങള്, അവരുടെ വികാരവിക്ഷോഭങ്ങള്, വായിച്ചു തീരുമ്പോഴും ബാക്കിയാവുന്ന അവരുടെ ജീവിതം. ഇതൊക്കെയാണ് നമുക്ക് ഇതുവരെ എം.ടി. ശരീരം മണ്മറഞ്ഞ് പോയെങ്കിലും ഇനിയും എം ടി നമുക്ക് അങ്ങനെതന്നെയായിരിക്കും. എം ടി എന്ന കഥാകാരനെ വ്യത്യസ്തനാക്കുന്ന ഒരു പ്രധാന ഘടകം എഴുത്തില് അദ്ദേഹം പുലര്ത്തിയ സ്വയം ശാസനമായിരുന്നു. എങ്ങനെയെങ്കിലും പൂര്ത്തീകരിച്ച് പ്രസാധകനെയോ പത്രാധിപരെയോ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുകയല്ല എം ടിയുടെ രീതി. താന് മുന്പേ എഴുതിയതിനേക്കാള് മെച്ചപ്പെട്ട ഒന്ന് എഴുതാന് കഴിയില്ലെങ്കില് എഴുതാതിരിക്കുക എന്നതാണ് എം ടിയുടെ രീതി.
സ്വയം ശാസനത്തോടൊപ്പം കൃത്യമായ വിമര്ശനങ്ങള് ഉന്നയിക്കാനും കഴിയുന്ന എം ടി ഭരണകൂട താല്പര്യങ്ങള്ക്ക് അനുസൃതമായി ജീവിക്കുന്ന സാഹിത്യകാരന്മാര്ക്ക് ഒരു മാതൃകയാണ്. ഭരണകൂടത്തെയും ഭരണാധിപന്മാരെയും നിശിതമായി വിമര്ശിക്കാന് ശേഷിയുള്ള വ്യക്തി കൂടിയാണ് എം ടി. സമീപകാലത്ത് കേരളം കണ്ട ഏറ്റവും ശക്തിയുക്തമായ പ്രതികരണവും അദ്ദേഹത്തിന്റേത് തന്നെയായിരുന്നു. എം ടി.യുടെ കഥകളിലെ പൗര്ണ്ണമിയുടെ പ്രകാശമാണ് എല്ലാക്കാലത്തും ഹൃദയത്തില് തൊട്ടിട്ടുള്ളത്. നിലാവ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരെല്ലാം എം ടിയുടെ കഥകളും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്. ആ പൗര്ണ്ണമിക്ക്, നിലാവിന് മരണമില്ലല്ലോ. ഏറെ ആദരവോടെ, മലയാളത്തിന്റെ എം ടിക്ക് പ്രണാമം.